
‘ยาสามัญประจำบ้าน’ คือ ยาที่กระทรวงสาธารณสุขได้พิจารณาเอาไว้ว่าเป็นยาที่เหมาะสม ที่สามารถให้ประชาชนหาซื้อมาใช้ได้เองตามร้านขายยาทั่วไปโดยไม่ต้องมีใบสั่งแพทย์ เพื่อใช้รักษาอาการเจ็บป่วยเล็กๆ น้อยๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน เช่น
- ยาเม็ดลดกรด อะลูมินา-แมกนีเซีย-ไซเมธิโคน
- ยาธาตุน้ำแดง ลดอาการท้องอืด
- ผงน้ำตาลเกลือแร่ แก้ท้องเสีย
- ผงถ่านรักษาอาการท้องเสีย
- ยาระบายมะขามแขก
- ยาถ่ายพยาธิลำไส้ มีเบนดาโซล
- ยาพาราเซตามอล ลดไข้ บรรเทาปวด
- ยาคลอร์เฟนิรามีน แก้แพ้ ลดน้ำมูก
- ยาแก้ไอน้ำดำ
- ยาดมแก้วิงเวียน
- ยาหม่อง
- ยาไดเมนไฮดริเนท แก้เมารถ
- ยาโพวิโดน-ไอโอดีน ใส่แผลสด
- น้ำเกลือล้างแผล
- คาลาไมน์โลชั่น ยาทาแก้ผดผื่นคัน
นอกจากนี้ ยังควรมีอุปกรณ์สำหรับปฐมพยาบาลเบื้องต้น (ไม่ใช่ยาสามัญจำบ้าน) เช่น สำลี พลาสเตอร์ปิดแผล ผ้าก๊อซ เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคควรเลือกซื้อจากร้านที่มีใบอนุญาตขายยา จัดยาโดยเภสัชกร หรือซื้อจาก
“ร้านยาคุณภาพ” และควรสังเกตฉลากยาโดยต้องแสดงเลขทะเบียนตำรับยา เช่น Reg. No. 1A 12/35 (กรณียาแผนปัจจุบัน) และฉลากจะต้องมีคำว่า “ยาสามัญประจำบ้าน” อยู่ในกรอบสีเขียว ชื่อยา วิธีการใช้ยา คำเตือน วันเดือนปีที่ผลิตหรือวันเดือนปีหมดอายุ ชื่อและที่ตั้งผู้ผลิต รวมทั้งควรสังเกตภาชนะที่บรรจุยาต้องอยู่ในสภาพเรียบร้อย ยาที่บรรจุอยู่ในสภาพดี สมบูรณ์ ทั้งนี้ ควรเก็บยาให้พ้นจากมือเด็กและแสงแดด และควรเก็บแยกกันระหว่างยาใช้ภายในและยาใช้ภายนอก
ข้อมูลอ้างอิง: ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ยาสามัญประจำบ้านแผนปัจจุบัน พ.ศ. 2542 ฉ.2 พ.ศ. 2549 ฉ.3 พ.ศ. 2550 ฉ.4 พ.ศ. 2555 และ ฉ.5 พ.ศ. 2555